jueves, 28 de junio de 2012

La Loba-La Lupino


La Loba-La Lupino


Hay una vieja que vive en un escondrijo del alma que todos conocen pero
muy pocos han visto. Como en los cuentos de hadas de la Europa del este, la vieja
espera que los que se han extraviado, los caminantes y los buscadores acudan
a verla.
Es circunspecta, a menudo peluda y siempre gorda, y, por encima de todo,
desea evitar cualquier clase de compañía. Cacarea como las gallinas, canta como
las aves y por regla general emite más sonidos animales que humanos.
Podría decir que vive entre las desgastadas laderas de granito del territorio
indio de Tarahumara. O que está enterrada en las afueras de Phoenix en las inmediaciones
de un pozo. Quizá la podríamos ver viajando al sur hacia Monte Albán
3 en un viejo cacharro con el cristal trasero roto por un disparo. O esperando
al borde de la autovía cerca de El Paso o desplazándose con unos camioneros a
Morella, México, o dirigiéndose al mercado de Oaxaca, cargada con unos haces de
leña integrados por ramas de extrañas formas. Se la conoce con distintos nombres:
La Huesera, La Trapera y La Loba.
La única tarea de La Loba consiste en recoger huesos. Recoge y conserva
sobre todo lo que corre peligro de perderse. Su cueva está llena de huesos de todas
las criaturas del desierto: venados, serpientes de cascabel, cuervos. Pero su
especialidad son los lobos.
Se arrastra, trepa y recorre las montañas y los arroyos en busca de huesos
de lobo y, cuando ha juntado un esqueleto entero, cuando el último hueso está
en su sitio y tiene ante sus ojos la hermosa escultura blanca de la criatura, se
sienta junto al fuego y piensa qué canción va a cantar.

Clarissa Pinkola Estes, Mujeres que corren con lobos

***************************************

Estas maljuna virinon kiu logxas en kasxeta de la animo kio cxiu konas sed tre malmulta estas vidinta.kiel cxe la feinojn rakontojn de eoston Euxropon, maljuna virino atendas ke kiu estas devojigxinta, la marsxistoj kaj la secxantistoj alvenos al vidi sxin.
Sxi estas antauxzorga, ofte hara kaj cxiam ricxa, kaj, per sur cxiam, deziras eviti ajn akompanantaro klason.Cakareas kiel la kokinoj,cantas kiel la birdoj kaj per generala regulo elsendas pli animaloj sonojn ke humanaj.
Mi povos diri kio logxas inter la elfrotitas granito flankejojn de la indiana terenero cxe Tarahumaro.Aux kio estas ekstere Phenixo proksime puton.eble povus vidi sxin vojagxus al la sudo gxis Albano Monto cxe maljuna fiauxto kun posten kristalon rompita pro pafon. Aux esperus al la bordo de auxto-vojagxo proksime La Pasxo aux vojagxus kun kamionistojn al Morello,Meksiko, aux aliros al la Oaxaco vendoplacon, sxargxinta kun ligno faksojn integralas per estrangaj formo brancxon. Oni konigxas kun diferenca nomoj:
La Osteristo,La Tukisto kaj La Lupino.
La Lupino sola taskon konsistas cxe kolekti ostoj. Kolektas kaj konservi sur cxiam kio kuras dangxeron perdigxin sxin. Sxia kaverno estas plena oston de cxiaj dezerto infanon:cervoj,caskabelo serpentojn,korvoj.Sed sxia fako estas la gelupoj.
Rampas,grimpas kaj trairas la montoj kaj la riveretoj cxe sercxo de lupo ostojn kaj, kiam estas kuniginta plena ostaron,kiam la lasta osto estas en gxia loko kaj havas antaux sxiaj okuloj la bela skulptaro blanka de infano,eksidi apud la fairo kaj pensas kio kanto iras kanti.
Kiam jam estas decidinta gxin, situasgxin al la flanko cxe infano,levogxas la brakoj super sxi kaj afektas al kanti.Tiam ripo ostojn kaj lostoj de lupo krurojn kovrigxas cxe karno kaj la infano kreskigas haro. La Lupino kantas iomete pli kaj la infano enspezi vivo kaj lia forta kaj hara vasto kurbigxas al supre.
La Lupino sikvas kantanta kaj la infano lupano komencas espiri.
La Lupino kantas kun tia intenso ke la dezerto plankon estremigxas kaj, dum sxi kantas, la lupo malfermas la okuloj,bategi salteta kaj eskapas kuranta kanono malsupre.
Iam lia kariero,devanta al la rapido aux al lia sxpruco en la rikvereto akvon kio estas nodinta, al suno fulmon aux al luno fulmon kio lumigas senprokraste la flanko,ridigxas al ridadoj.
Memoru ke, se enveturas vin e la dezerto kaj estas preta cxe metigxas la suno kaj eble estas perdigxinta iomete kaj vi sentas laca, vi estas de sorto,nu povos esti kio defalos en graco al La Lupino kaj sxi instruos unu afero...unu animo aferon.

Traducido por Amparo,26,Enero,2011

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Hungarian Rhapsody No. 2 (by Liszt) Liszt

Hungarian Rhapsody No. 2 (by Liszt) Liszt Soundcloud:No Origen Biblioteca Audio Youtube:Si Youtube:No Imagen de Robert Balog en Pixabay Ví...